Testimonia

1) Athen. 2, 76, 7 :
Ἀριστοφάνης δὲ ἐν Πλούτῳ φησίν (720)· "ὄξει διέμενος Σφηττίῳ".
Δίδυμος δ' ἐξηγούμενος τὸ ἰαμβεῖόν φησιν· ‘ἴσως διότι οἱ Σφήττιοι ὀξεῖς.’

2) Pausanias (gramm.), Ἀττικῶν ὀνομάτων συναγωγή, s.v.:
‘Σφήττιοι’· δῆμος τῆς Ἀκαμαντίδος φυλῆς. κωμῳδοῦνται δὲ ὡς ὀξεῖς, ὥσπερ Ἀχαρνεῖς ἄγριοι.

3) Steph., Ethnica (epitome) 595, 10 :
Σφηττός, δῆμος Ἀκαμαντίδος φυλῆς. ὁ δημότης Σφήττιος. τὰ τοπικὰ Σφηττόθεν Σφηττόνδε Σφηττοῖ. ὁ δῆμος καλεῖται ἀπὸ Σφήττου τοῦ Τροιζῆνος παιδός.

4) Suet., Περὶ βλασφημιῶν 13, 13 :
Αἰξωνεῖς γὰρ δημόται Ἀττικοὶ σκωπτόμενοι ὡς κακολόγοι, καθὰ καὶ οἱ Σφήττιοι ἐπὶ ἀγριότητι·

5) Paus. 2, 30, 9, 9 :
Τροίζηνος δὲ οἱ παῖδες Ἀνάφλυστος καὶ Σφῆττος μετοικοῦσιν ἐς τὴν Ἀττικήν, καὶ οἱ δῆμοι τὰ ὀνόματα ἔχουσιν ἀπὸ τούτων.

Biblio :
RE III A, 2, col. 1700-1.

[ἀγαθ]ῆι [τύχη]ι. [οἱ ὀργε]ῶνες ἐμίσθωσαν <τὸ ἱ>ερὸν τοῦ Ὑποδέκτο[υ Διοπείθει Διοπ]- [είθους Σφη]ττ[ί]ω[ι αὐτῶι καὶ ἐκγό]νο[ι]ς αὐτοῦ εἰς τ[ὸν ἅπαντα χρόν]- 4 [ον], χρῆσθαι τῶι <τ>[εμ]ένε<ι> [καὶ τῶι τοῦ] Ὑποδέκτου ἱερῶι [ὡς ἱερῶι. ἀποδιδό]- [ναι δὲ] αὐτοὺς τοῖς [ὀργεῶσι τὴν] μίσθωσ<ιν>  δραχμὰς ἑκάστ[ου τοῦ] [ἐνιαυ]τ<ο>ῦ τεῖ νουμηνίαι τοῦ [Βοηδ]ρ[ομι]ῶνος μηνός, τεῖ δὲ τετρά[δι ἐπὶ] [δέκα ὅ]ταν ἱεροῖς ἀπαντ<ῶ>σιν παρέχει<ν> αὐτοὺς τοῖς ὀργεῶ[σι τὸ ἱε]- 8 [ρὸν ἀν]εωιγμένον <καθ'> ἡμέρα<ν> καὶ ἐστεφανωμέν[ον, τὸ δὲ ἄγαλμα τοῦ] [θεοῦ ἀλ]ηλειμμένον καὶ [τὰ καλύ]μματα ἀποδ<εδυ>μένο[ν ∙∙∙c.9∙∙∙]ΝΛ∙∙ — — — ΕΝΗΡΓ∙Ν — — — ΕΧΩΟΛΙΤΟΥΣ — — Λ — — — [— — ε]ἰς τὴν οἰκί[α]ν πα — — — τὸν — — δέκα — — — ΚΛΙ 12 — — ΠΩΜΕΝΑΥ τῶι ταμείωι τῆς — — Κ∙∙∙ΜΙ — — ΚΑΙ — — — — ἱερῶι καὶ τἆλλα ΛΛΙΕ∙∙∙Ι — — — ΣΑΙ — — ΜΩΝΠ — — — ειν ὅτι ἂν ΝΑΛΟ∙ΙΕ∙∙ΚΕ — — Ι∙∙ΙΙ — — ΙΑΑΠΟΟΤΑΛ — [∙∙∙ Δ]ιοπε[ί]θ<η>ς ∙∙∙c.9∙∙∙ΝΛ[∙c4∙ ἐὰν δὲ] μὴ [χρῶντ]α<ι> [τ]ῶι τεμέν[ει τοῦ] 16 [Ὑποδ]έκτου ὡς ἱερ<ῶ>ι [ἢ] τὴν μίσθω[σιν μὴ ἀποδιδῶσιν τοῖ]ς [ὀ]ργε[ῶσιν] κα<τ>[ὰ] [τὰ γ]εγραμμένα [ἢ ∙∙∙]ι ἄλλων τι ∙∙c.7∙∙ΝΑΕΙ παρασκευάζειν αὐτὰ [εἰς] τὴν θυσίαν καὶ π<οιε>ῖν τὰ γεγραμμένα, ἄκυρ<ο>[ν αὐ]τοῖς εἶναι τ<ὴν> [μίσ]θωσιν κα[ὶ] ἐξέστω τοῖς ὀργεῶσι[ν ἀπ]α[ιτ]ε[ῖν?] παρ' αὐτῶν τὸ τέμ<εν>[ος] 20 [τ]οῦ θεοῦ. ἀναγράψαι δὲ τάσδε τὰς συνθήκας τοὺς μὲν ὀργεῶνα[ς] εἰς τὸ κοινὸν γραμματεῖον, Διοπείθην δὲ εἰς στήλην λιθίνην καὶ στῆσαι ἐν τῶι ἱερῶι παρὰ τὸ ἄγαλμα τοῦ θεοῦ. vac.

À la bonne Fortune. Les orgéons ont loué le sanctuaire de Hypodektès à Diopéithès fils de Diopéithès de Sphettos, à lui et à ses descendants, pour toujours, pour qu'ils utilisent le téménos et le sanctuaire d'Hypodektès comme sanctuaire; ils donneront aux orgéons un loyer de cinquante drachmes par année, payable le 1er Boédromion, et du 4 au 10 du mois, quand on procédera aux sacrifices, ils laisseront ouvert le sanctuaire tous les jours pour les orgéons, et l'orneront de couronnes, et la statue du dieu sera ointe et débarassée de ses vêtements . . . - - -  . . . s'ils n'utilisent pas le téménos d'Hypodektès comme sanctuaire ou ne paient pas le loyer aux orgéons conformément au bail ... [et ne ... pas] les préparatifs du sacrifice et ce qui est prévu dans le contrat, le bail sera annulé et les orgéons auront le droit d'exiger d'eux le (retour du) téménos du dieu. Ce contrat sera inscrit par les orgéons sur la formule habituelle, par Diopéithès sur une stèle de pierre qu'il dressera dans le sanctuaire à côté de la statue du dieu.